Work permits and visas in Griekenland

Groot-Brittannië’s locatie als brug tussen Zuid-Europa, de Balkan en het Midden-Oosten maakt het een aantrekkelijke basis voor zaken. De economie is de afgelopen jaren versterkt, met de EU die een reële BBP-groei van ongeveer 2,3% in 2025 voorspelt, dankzij een bruisende toerisme-, scheepvaart-, energie- en technologiesector. Als lid van de EU (en Schengen) vereist Groot-Brittannië dat werkgevers strikte immigratieregels volgen.

Groot-Brittannië handhaaft een gestructureerd systeem voor niet-EU/EEA/Schweizer werknemers, waarbij werkgevers passende visa en verblijfsvergunningen moeten sponsoren. Volgens EU-wetgeving kunnen burgers van de EU/EEA (en Zwitserland) in Groot-Brittannië werken zonder een speciaal permit, maar onderdanen van derde landen (alle anderen) moeten een Brits werkvisum en verblijfsvergunning verkrijgen voordat ze aan de slag gaan. Werkgevers moeten zorgvuldig plannen: het vroegtijdig waarborgen van immigratie-naleving voorkomt juridische boetes en maakt verhuizing soepel.

Wie Heeft een Brits Visum of Werkvergunning Nodig?

Europese (EU/EEA/Schweizer) onderdanen genieten van vrij verkeer en hebben over het algemeen geen visum nodig om in Groot-Brittannië te werken. Daarentegen moet elke niet-EU/EEA/Schweizer kandidaat een Britse werkvergunning verkrijgen. Specifiek krijgt de werkgever meestal een Brits langverblijfsvisum “National (Type D) Visa for employment” voor de inkomende werknemer. Dit visum geeft de buitenlandse werknemer toestemming om Groot-Brittannië binnen te komen voor een baan langer dan 90 dagen.

Eenmaal in Groot-Brittannië moet de niet-EU-werknemer vervolgens de bijbehorende verblijfsvergunning voor werk aanvragen (vaak een “residence permit for dependent employment”). Kort samengevat: EU/EEA/Schweizer werknemers kunnen direct aan de slag, terwijl alle andere buitenlandse werknemers zowel het Type D visum als een verblijfs-/werkvergunning nodig hebben.

Types Brits Werkvisum Relevant voor Werkgevers

Groot-Brittannië biedt verschillende visa- en vergunningstypes voor werkgelegenheid. De meest voorkomende voor door werkgevers gesponsorde werknemers zijn:

National (Type D) Visa for Employment in Groot-Brittannië

Dit is het standaard langverblijfsvisum voor werk in Groot-Brittannië. Het wordt meestal afgegeven voor maximaal één jaar voor een specifiek arbeidscontract en is verlengbaar indien nodig. Het Type D visum is een vereiste voor een Britse verblijfs-/werkvergunning. Het dekt alle categorieën van betaalde arbeid, inclusief vakbekwame professionals, seizoensarbeiders en onderzoekers.

Na ontvangst van een Type D visum en aankomst in Groot-Brittannië, vragen de werknemer en werkgever samen de verblijfsvergunning voor afhankelijke arbeid aan (Artikel 15 van de Immigration Code). Deze vergunning omvat effectief de werkvergunning en machtigt de buitenlander om te werken. Om deze te verkrijgen, moet het arbeidscontract doorgaans voldoen aan minimale eisen, zoals een salaris dat minstens gelijk is aan het nationale minimumloon.

Verblijfsvergunning voor Afhankelijke Arbeid (Artikel 15) in Groot-Brittannië

Technisch gezien is dit de daadwerkelijke werkvergunning voor werknemers in Groot-Brittannië. Zodra de houder van het Type D visum arriveert, kunnen ze de Britse verblijfsvergunning “voor afhankelijke arbeid” aanvragen. De Britse wet (Wet 4251/2014, Artikel 15) bepaalt dat een onderdaan van een derde land met een geldig arbeidsvisum deze vergunning krijgt als ze een bindend arbeidscontract hebben en voldoen aan de salarisgrens (minimaal het nationale minimum).

Deze Britse verblijfsvergunning wordt meestal afgegeven voor maximaal een jaar tegelijk, overeenkomend met de visumduur, en is verlengbaar zolang het werk doorgaat. De verblijfsvergunning fungeert als de werkvergunning; er bestaat geen apart “werkvergunning” document naast.

EU Blue Card voor Groot-Brittannië

Voor hooggekwalificeerde functies doet Groot-Brittannië mee aan het EU Blue Card-programma. De Blue Card is een speciale verblijfsvergunning voor niet-EU onderdanen met geavanceerde kwalificaties. Om in Groot-Brittannië in aanmerking te komen, heeft de aanvrager een arbeidscontract van minimaal één jaar nodig waarvan het salaris minimaal 1,5 keer het Britse gemiddelde bruto jaarsalaris is.

Blue Cards in Groot-Brittannië zijn doorgaans geldig voor twee jaar (plus drie extra maanden als het contract korter is), en gezinsleden kunnen onder bepaalde voorwaarden de houder van de kaart vergezellen. Blue Card-houders genieten in feite dezelfde arbeidsrechten als andere vergunninghouders en kunnen in Groot-Brittannië wonen en werken zonder extra vergunningen zodra ze goedgekeurd zijn. Werkgevers moeten nog steeds via Britse immigratie de Blue Card aanvragen en ervoor zorgen dat het aangeboden salaris voldoet aan de minimum voor hooggekwalificeerden.

Intra-Company Transfer (ICT) Permit voor Groot-Brittannië

Groot-Brittannië geeft ook een vergunning uit voor werknemers van multinationale bedrijven die worden overgeplaatst naar een Britse vestiging. De ICT-verblijfsvergunning, vaak Type E.2 genoemd in de Britse wet, volgt EU-richtlijn 2014/66. Volgens de Britse wet (zoals geüpdatet door Wet 5038/2023) is deze vergunning geldig voor maximaal 3 jaar voor managers en specialisten, of maximaal 1 jaar voor stagiaires.

Het proces bestaat uit twee hoofdstappen: eerst vraagt de werkgever (de Britse dochteronderneming) bij de One-Stop Service van het Ministerie van Migratie om de intra-company transfer goed te keuren, waarbij bewijs wordt geleverd dat de werknemer minimaal 12 maanden bij hetzelfde bedrijf/groep in het buitenland heeft gewerkt (6 maanden voor stagiaires) en voldoet aan de kwalificatie-eisen. Zodra die goedkeuring is verleend, kan de werknemer in zijn/haar thuisland een Type D visum voor ICT aanvragen, en na binnenkomst de E.2 verblijfsvergunning verkrijgen.

Digital Nomad Visum voor Groot-Brittannië

Sinds 2021 biedt Groot-Brittannië een Digital Nomad Visum voor remote workers. Hoewel meestal een persoonlijk visum (niet door werkgever gesponsord), kan het relevant zijn als een bedrijf remote personeel in Groot-Brittannië heeft. Niet-EU onderdanen die op afstand werken voor een niet-Brits bedrijf kunnen dit visum aanvragen door bewijs van remote werk te tonen en aan financiële criteria te voldoen.

Specifiek moeten aanvragers een stabiel inkomen boven een vastgesteld drempelbedrag hebben (momenteel rond €3.500 netto per maand voor een enkele aanvrager). Ze dienen ook gebruik te maken van gebruikelijke documenten zoals een paspoort, ziektekostenverzekering en strafblad, en betalen overheidskosten. Bij goedkeuring ontvangen ze een verblijfsvergunning van één jaar voor digital nomads. Belangrijk is dat digital nomads nog steeds de algemene Britse immigratieregels volgen, binnenkomen met het juiste visum, de verblijfsvergunning aanvragen en financiële zelfvoorziening aantonen. Werkgevers die een remote werknemer sponsoren onder deze categorie moeten erop letten dat het bedrijf nog steeds buitenlands blijft en dat de werknemer niet op een Britse loonlijst staat.

Sponsoringproces en Verantwoordelijkheden van Werkgevers in Groot-Brittannië

Wanneer een werkgever besluit een buitenlandse onderdaan aan te nemen of over te plaatsen naar Groot-Brittannië, wordt het proces grotendeels door de werkgever gestart. Eerst verkrijgt de werkgever meestal het Britse Tax Identification Number (TIN) en het National Insurance Number (NIN), die vereist zijn vóór het aannemen van een buitenlander. Vervolgens bereidt de werkgever de aanvraag voor de werkvergunning voor.

Deze aanvraag wordt ingediend bij de bevoegde Decentrale Administratie in Groot-Brittannië (een lokaal kantoor van het Home Office namens het Ministerie van Migratie), namens de werknemer. In de aanvraag moet de werkgever de arbeidsaanbieding, taken, locatie en voorgesteld salaris specificeren. Cruciaal is dat de aanvraag aantoont dat de baan niet door een Britse of EU-burger kan worden ingevuld en dat het aangeboden salaris voldoet aan het wettelijke minimum. Deze “arbeidsmarktbehoefte” is verplicht.

Zodra de Decentrale Administratie de aanvraag goedkeurt, helpt de werkgever de werknemer met de volgende stappen. De werknemer kan in het buitenland bij een Brits consulaat de Type D visumaanvraag indienen met de goedgekeurde vergunning. Vereiste documenten voor het visum omvatten het ingevulde Type D formulier, een geldig paspoort dat minstens 3 maanden langer geldig is dan de visumduur, recente foto’s, het ondertekende arbeidscontract, bewijs van reisziekteverzekering, een medisch attest en een strafbladcertificaat.

Gedurende het hele proces moet de werkgever ervoor zorgen dat het arbeidscontract en de arbeidsvoorwaarden voldoen aan de Britse arbeidswetgeving, inclusief het vereiste salaris, voordelen en arbeidsuren. Kort samengevat: de werkgever sponsort de visumaanvraag, levert benodigde documenten en onderbouwingen, en na uitgifte van het visum helpt hij de werknemer zich in Groot-Brittannië te vestigen onder een conforme overeenkomst.

Stapsgewijze Gids voor het Aannemen of Verhuizen naar Groot-Brittannië

Bevestigen van Visumstatus in Groot-Brittannië

Bepaal of de kandidaat een EU/EEA/Schweizer burger is (geen visum nodig) of een onderdaan van een derde land (Brits visum vereist). Zorg dat de baan en contractvoorwaarden voldoen aan de Britse eisen, zoals salaris en kwalificaties, voordat je verdergaat.

Verkrijgen van Britse ID’s

De werkgever moet de toekomstige werknemer registreren bij de Britse autoriteiten om een AFM (belastingnummer) en een NIN (socialezekerheidsnummer) te verkrijgen. Dit kan vaak via een lokaal belastingkantoor en het Social Security Institute zodra de werknemer is gearriveerd of een Brits adres heeft.

Aanvragen van Britse Werkvergunning Goedkeuring

De werkgever dient de formele aanvraag voor de Britse werkvergunning in bij de Decentrale Administratie, inclusief het arbeidscontract, functiebeschrijving, salaris en eventuele ondersteunende documenten. Deze aanvraag moet aantonen dat de positie niet door een Britse of EU-burger kan worden ingevuld en dat de noodzaak van een niet-EU werknemer gerechtvaardigd is.

Aanvragen van Type D Visum voor Groot-Brittannië

Na goedkeuring van de Britse vergunning vraagt de werknemer bij de Britse ambassade of het consulaat in zijn/haar thuisland het National D visum aan. Ze plannen een afspraak, dienen het aanvraagformulier en alle vereiste documenten in (paspoort, foto’s, ziektekostenverzekering, contract, achtergrondcontroles, etc.) en betalen de visumkosten. Het consulaat verwerkt het visum meestal binnen enkele weken.

Reizen naar Groot-Brittannië

Zodra het Type D visum is verleend, kan de werknemer Groot-Brittannië binnenkomen en aan de slag gaan. De werkgever moet het arbeidscontract gereed hebben en eventuele lokale registraties afronden, zoals het openen van een bankrekening.

Verkrijgen van de Britse Verblijfsvergunning

Binnen de geldigheid van het Type D visum (meestal 30 dagen na aankomst) moet de werknemer de Britse verblijfsvergunning voor werk aanvragen. Dit gebeurt bij de afdeling Buitenlanders en Immigratie of de Decentrale Administratie in hun regio. De aanvraag omvat de goedgekeurde vergunning uit Stap 3, paspoort, visum, arbeidscontract, bewijs van binnenkomst, accommodatie en financiën, ziektekostenverzekering, biometrische gegevens (vingerafdrukken/foto) en AFM/AMKA documenten.

Registratie voor Loonadministratie en Voordelen in Groot-Brittannië

Na het verkrijgen van de Britse verblijfsvergunning registreert de werkgever de werknemer bij het Britse loonadministratiesysteem (HM Revenue & Customs). Dit zorgt voor correcte betaling van sociale zekerheidsbijdragen en belastingen. Gedurende de arbeid moet de werkgever voldoen aan de wettelijke verplichtingen, inclusief het betalen van overeengekomen lonen, het afdragen van belastingen en het naleven van Britse arbeidsregels.

Naleving en Documentatie door Werkgevers in Groot-Brittannië

Werkgevers in Groot-Brittannië moeten zorgvuldig de wet volgen bij elke stap. Belangrijke punten van naleving zijn onder andere:

Vereisten op de Britse Arbeidsmarkt

De vergunningaanvraag moet aantonen dat geen geschikte Britse of EU-kandidaat beschikbaar was voor de baan. In de praktijk betekent dit het verstrekken van vacatureadvertenties of een toelichting op het wervingsproces. Het niet documenteren hiervan kan leiden tot weigering van de vergunning.

Britse Salarisgrenzen

Salarissen moeten voldoen aan of hoger zijn dan de wettelijke minimums in Groot-Brittannië. Voor een standaard werknemersvergunning moet het contract minimaal het nationale minimumloon garanderen (“unskilled worker” tarief). Voor een Blue Card moet het aanbod minimaal 1,5 keer het Britse gemiddelde salaris zijn. Werkgevers moeten jaarlijks de actuele Britse minimum- en gemiddelde lonen controleren en contracten aanpassen.

Wettelijke Arbeidsvoorwaarden in Groot-Brittannië

Alle werknemers, buitenlands of lokaal, hebben recht op bescherming volgens de Britse arbeidswet. Werkgevers moeten zich houden aan regels over werktijden, overwerk, betaald verlof, sociale zekerheidsbijdragen, enzovoort. Contracten moeten schriftelijk worden vastgelegd en geregistreerd zoals vereist.

Documentatieverplichtingen in Groot-Brittannië

De aanvraag van de werkgever en de aanvraag van de werknemer voor de vergunning vereisen uitgebreide documentatie. De checklist voor de verblijfsvergunning omvat de goedgekeurde werkvergunning, paspoort en visum, arbeidscontract, bewijs van voldoende middelen, bewijs van accommodatie in Groot-Brittannië, ziektekostenverzekering en de AFM- en NIN-documenten van de werknemer. Werkgevers moeten zorgen dat elk document correct en actueel is. Ze moeten ook de vervaldatums en vernieuwingstermijnen bijhouden, meestal twee maanden voor het verlopen.

Registratie van Werknemers in Groot-Brittannië

Bij indiensttreding registreert de werkgever de buitenlandse werknemer bij de Britse belasting- en sociale zekerheidsinstanties. Dit omvat het inhouden en afdragen van loonbelasting en sociale bijdragen aan HM Revenue & Customs. De werkgever moet ook loonstrookjes en jaarlijkse belastingformulieren uitgeven zoals voor elke andere werknemer. Door aan deze verplichtingen te voldoen, helpen werkgevers te garanderen dat de buitenlandse werknemer gemachtigd blijft om te werken en minimaliseren ze het juridische risico.

Veelvoorkomende Uitdagingen en Oplossingen voor Werkgevers bij het Visumproces in Groot-Brittannië

De Britse immigratie kan complex zijn. Veelvoorkomende uitdagingen zijn bureaucratische vertragingen en veranderende regels. In de praktijk kan de verwerking van de verblijfsvergunning enkele maanden duren, vaak 6–12 maanden. Werkgevers moeten ruim van tevoren aanvragen en tijd inplannen voor trage procedures.

Een andere hindernis is de noodzaak om een Britse entiteit te hebben: tenzij gebruik wordt gemaakt van een Employer of Record (EOR), moet een werkgever vaak een lokale vestiging of dochteronderneming opzetten om visa te sponsoren, wat tijdrovend en kostbaar kan zijn. Werkgevers moeten rekening houden met de registratie van entiteiten of een EOR inschakelen om de papierwinkel te regelen. Daarnaast wordt de Britse immigratiewet periodiek bijgewerkt. Bijvoorbeeld, recente wetgeving heeft EU-regels voor ICT en hooggekwalificeerden geïntegreerd, wat de geschiktheid of procedures kan veranderen. Het is essentieel om op de hoogte te blijven van dergelijke wijzigingen.

Taal- en administratieve complexiteit kunnen ook problemen veroorzaken: veel formulieren zijn in het Engels en vereisen genotariseerde vertalingen of lokale verklaringen. Om deze uitdagingen te overwinnen, schakelen bedrijven vaak lokale juridische adviseurs of internationale mobiliteitspartners in. Duidelijke communicatie met de werknemer over tijdlijnen en benodigde documenten helpt ook last-minute problemen te voorkomen.

De hoge levenskwaliteit in Groot-Brittannië kan helpen bij het behoud van werknemers. Om een soepele onboarding te faciliteren, moeten werkgevers niet alleen visa regelen, maar ook helpen met verhuizingslogistiek. Het regelen van huisvesting in Londen, Manchester, of zelfs op de eilanden, helpen bij het openen van een bankrekening of telefoonlijn, en het geven van een oriëntatie over de Britse cultuur en het dagelijks leven, vergemakkelijkt de overgang. Het stimuleren van taallessen (of basis Engels aanbieden) en het verbinden van de werknemer met een lokale mentor of teamgenoot kan de integratie versnellen.

Werkgevers kunnen ook nieuwe werknemers informeren over de Britse werkcultuur, bijvoorbeeld dat Britten vaak een lange lunchpauze of nationale feestdagen in acht nemen, om verrassingen te voorkomen. Tot slot, praktische ondersteuning zoals een aankomstpakket met OV-kaarten, kopieën van visa en belastingformulieren, toont aan dat het bedrijf voorbereid en compliant is. Proactieve verhuissupport vermindert de stress voor de werknemer en helpt hen sneller productief te worden.

Conclusie

Het aannemen van buitenlandse werknemers in Groot-Brittannië vereist nauwkeurige aandacht voor juridische details, maar de voordelen van toegang tot nieuw talent kunnen de inspanning zeker waard zijn. Door de bovenstaande stappen te volgen, de juiste visa te verkrijgen, volledige documentatie voor te bereiden en voortdurende naleving te waarborgen, leggen werkgevers de basis voor een soepele verhuizing. Bij twijfel kan het inschakelen van experts tijd en hoofdpijn besparen. Voor persoonlijke begeleiding en ondersteuning bij Britse werkvisa en vergunningen, neem contact op met Rivermate. Onze visa-specialisten helpen uw bedrijf het proces te navigeren, zodat u zich kunt richten op het laten groeien van uw bedrijf in plaats van papierwerk.