Taiwan hanteert een progressief belastingstelsel voor inkomsten van particulieren, naast verplichte sociale zekerheidsbijdragen die betrekking hebben op ziektekostenverzekering, arbeidsverzekering en pensioenen. Werkgevers spelen een cruciale rol in dit systeem door inkomstenbelasting in te houden op salarissen van werknemers en bij te dragen aan verschillende sociale zekerheidsfondsen namens hun personeel. Het begrijpen van deze verplichtingen is essentieel voor een conforme werking binnen het land. Het belastingjaar in Taiwan loopt gelijk met het kalenderjaar, van 1 januari tot en met 31 december.
Naleving van de belastingregels in Taiwan vereist het navigeren door diverse vereisten, waaronder nauwkeurige berekening van belastbaar inkomen, tijdige inhouding en betaling van belastingen, en correcte rapportage aan de relevante autoriteiten. Zowel werkgevers als werknemers hebben specifieke verantwoordelijkheden met betrekking tot inkomstenbelasting en sociale zekerheidsbijdragen, die bedoeld zijn om publieke diensten en sociale voorzieningen te financieren.
Employer Social Security and Payroll Tax Obligations
Werkgevers in Taiwan zijn verplicht bij te dragen aan verschillende sociale zekerheidsprogramma's voor hun werknemers. De belangrijkste programma's omvatten National Health Insurance (NHI), Labor Insurance (LI), en het Labor Pension System (LPS). De bijdragepercentages en berekeningsgrondslagen variëren per programma.
National Health Insurance (NHI)
NHI is verplicht voor alle inwoners, inclusief werknemers. Bijdragen worden gedeeld tussen de werknemer, werkgever, en de overheid. De bijdrage van de werkgever is een aanzienlijk deel. De bijdrage wordt berekend op basis van het maandelijkse verzekerde salaris van de werknemer.
- Werkgeversbijdragepercentage: Meestal 60% van het totale bijdragepercentage.
- Werknemersbijdragepercentage: Meestal 30% van het totale bijdragepercentage.
- Overheidbijdragepercentage: Meestal 10% van het totale bijdragepercentage.
- Totaal bijdragepercentage: Het totale percentage wordt jaarlijks vastgesteld. Ter referentie, het totale percentage was de laatste jaren 5,17%.
- Berekeningsbasis: Maandelijks verzekerd salaris, capped op een bepaald bedrag.
Labor Insurance (LI)
Labor Insurance biedt voordelen voor beroepsongevallen, algemene ongevallen, zwangerschapsverlof, invaliditeit, werkloosheid, en ouderdomspensioenen. Het is verplicht voor de meeste werknemers.
- Werkgeversbijdragepercentage: Meestal 70% van het totale bijdragepercentage.
- Werknemersbijdragepercentage: Meestal 20% van het totale bijdragepercentage.
- Overheidbijdragepercentage: Meestal 10% van het totale bijdragepercentage.
- Totaal bijdragepercentage: Het totale percentage is de som van het Labor Insurance percentage en het Occupational Accident Insurance percentage. Ter referentie, het LI-percentage was recentelijk 12% (inclusief 1% werkloosheidsverzekering), plus een variabel occupational accident percentage afhankelijk van industrieel risico (gemiddeld rond 0,2%).
- Berekeningsbasis: Maandelijks verzekerd salaris, capped op een bepaald bedrag.
Labor Pension System (LPS)
Het LPS is een systeem van vaste bijdragen. Werkgevers moeten minimaal een percentage van het maandloon van de werknemer bijdragen aan hun individuele pensioenrekening. Werknemers kunnen ook vrijwillig een extra bedrag bijdragen.
- Verplichte werkgeversbijdrage: Minimaal 6% van het maandloon van de werknemer.
- Vrijwillige bijdrage werknemer: Tot 6% van het maandloon van de werknemer.
- Berekeningsbasis: Maandelijks salaris.
Werkgevers zijn verantwoordelijk voor het berekenen van deze bijdragen op basis van het aangegeven salaris van de werknemer en de officiële bijdragepercentages en caps die door de relevante autoriteiten zijn vastgesteld.
Inkomstenbelasting Inhoudingsvereisten
Werkgevers zijn verplicht om inkomstenbelasting in te houden op de salarissen en lonen die zij aan hun werknemers betalen. Het bedrag dat wordt ingehouden, hangt af van de residentiestatus van de werknemer, het inkomensniveau, en of ze een inhoudingsverklaring hebben ingediend.
Resident Werknemers:
Voor werknemers die Taiwan-resident zijn (resideren in Taiwan voor 183 dagen of meer binnen een belastingjaar), wordt de inhouding meestal berekend op basis van een inhoudingstabel of een vast tarief als de werknemer niet voor de tabel kiest.
- Inhoudingstabelmethode: Gebaseerd op het maandelijkse salaris van de werknemer, aantal afhankelijken, en of ze alleenstaand of gehuwd zijn, met een progressieve tabel.
- Vast tarief methode: Werknemers kunnen kiezen voor een vast tarief van 5%, mits hun maandloon niet boven een bepaalde drempel uitkomt. Als het salaris de drempel overschrijdt, moet de inhoudingstabel worden gebruikt.
Niet-resident Werknemers:
Voor werknemers die geen Taiwan-resident zijn (resideren in Taiwan voor minder dan 183 dagen binnen een belastingjaar), geldt een vast inhoudingspercentage op hun salarisinkomen.
- Inhoudingstarief: 18% op het bruto salarisinkomen.
Werkgevers moeten de ingehouden belastingen afdragen aan de belastingautoriteiten vóór de 10e dag van de volgende maand.
Werknemersbelastingaftrekposten en -toeslagen
Werknemers in Taiwan kunnen hun belastbaar inkomen verminderen door het claimen van diverse persoonlijke vrijstellingen en aftrekposten bij het indienen van hun jaarlijkse inkomstenbelastingaangifte. Hoewel werkgevers de inhouding regelen op basis van het bruto inkomen en basisverklaringen, wordt de uiteindelijke belastingplicht bepaald door deze aftrekposten en toeslagen.
Belangrijke vrijstellingen en aftrekposten omvatten:
- Persoonlijke vrijstellingen: Een vast bedrag voor de belastingplichtige, partner, en afhankelijken (kinderen, ouders, etc.).
- Standaard aftrek: Een vast bedrag dat kan worden geclaimd in plaats van het specificeren van bepaalde aftrekposten.
- Itemized Deductions: Bevat onder andere giften aan goede doelen, verzekeringspremies, medische kosten, rampenverliezen, hypotheekrente, en huurgelden (onderhevig aan limieten).
- Specifieke aftrekposten: Bevat aftrek voor salarisinkomen, verliezen bij vastgoedtransacties, spaar- en beleggingsinkomsten, invaliditeit, onderwijsuitgaven, kleuters, en langdurige zorg.
De specifieke bedragen voor deze vrijstellingen en aftrekposten worden jaarlijks bekendgemaakt en kunnen wijzigen. Ter referentie, de bedragen in recente jaren waren:
| Item | Bedrag (NTD) (Geschat) | Opmerkingen |
|---|---|---|
| Persoonlijke vrijstelling | 92.000 per persoon | Hoger voor personen van 70 jaar of ouder |
| Standaard aftrek | 124.000 (Alleenstaand) | 248.000 (Gehuwd, gezamenlijk aangifte) |
| Specifieke aftrek: Salaris | 207.000 | Maximaal bedrag |
| Specifieke aftrek: Spaar | 270.000 | Maximaal bedrag voor rente-inkomsten |
| Specifieke aftrek: Onderwijs | 25.000 per kind | Voor kinderen op college/universiteit |
| Specifieke aftrek: Kleuters | 120.000 per kind | Voor kinderen van 5 jaar en jonger |
Deze bedragen worden door de werknemer gebruikt bij het indienen van hun jaarlijkse belastingaangifte om de uiteindelijke belastingplicht te berekenen, en eventuele te veel ingehouden belasting wordt terugbetaald.
Belastingnaleving en rapportagedeadlines
Werkgevers hebben specifieke deadlines voor het afdragen van ingehouden belastingen en het rapporteren van het inkomen van werknemers.
- Maandelijkse inhoudingsbetaling: Ingehouden belastingen moeten vóór de 10e dag van de maand volgend op de maand van betaling worden betaald aan de belastingautoriteiten.
- Jaarlijkse inhoudingsverklaringen: Werkgevers moeten vóór eind januari elk jaar jaarlijkse inhoudingsverklaringen (Formulier 50) voorbereiden en indienen voor alle werknemers, met details over het totale salaris en de ingehouden belasting in het voorgaande kalenderjaar. Werknemers ontvangen ook een kopie van deze verklaring.
- Jaarlijkse inkomstenbelastingaangifte (Werknemer): Werknemers moeten hun individuele inkomstenbelastingaangifte indienen tussen 1 mei en 31 mei elk jaar voor het inkomen verdiend in het voorgaande kalenderjaar.
Het niet naleven van deze deadlines en vereisten kan leiden tot boetes en rente.
Speciale belastingoverwegingen voor buitenlandse werknemers en bedrijven
Buitenlandse personen die in Taiwan werken, worden belast op basis van hun residentiestatus.
- Niet-residents: Personen die in Taiwan wonen voor minder dan 183 dagen in een belastingjaar, worden belast tegen een vast tarief van 18% op hun in Taiwan verdiende salarisinkomen. Ze komen meestal niet in aanmerking voor persoonlijke vrijstellingen of aftrekposten.
- Residents: Personen die 183 dagen of meer in Taiwan wonen in een belastingjaar, worden als residents beschouwd en worden belast op hun in Taiwan verdiende inkomen volgens de progressieve belastingtarieven die voor residents gelden. Ze komen in aanmerking voor dezelfde persoonlijke vrijstellingen en aftrekposten als Taiwanese staatsburgers.
Buitenlandse bedrijven die werknemers in Taiwan in dienst nemen, zelfs zonder een geregistreerde entiteit, kunnen de regels voor vaste inrichting activeren en werkgeversverplichtingen hebben. Het gebruik van een Employer of Record dienst kan buitenlandse bedrijven helpen deze complexiteiten te beheren, zodat ze voldoen aan de lokale arbeidswetten, payrollverwerking, belastinginhouding en sociale zekerheidsbijdragen zonder een juridische entiteit in Taiwan op te richten. Belastingverdragen tussen Taiwan en andere landen kunnen ook invloed hebben op de belastingverplichtingen van buitenlandse werknemers, en mogelijk zorgen voor vermindering van dubbele belasting.
