Werkvergunningen & Visa's in Verenigde Staten van Amerika

Navigeren door het Amerikaanse immigratiesysteem om buitenlandse talenten in dienst te nemen, omvat het begrijpen van een complex raamwerk van visa en werkvergunningen. Voor bedrijven die personen willen aannemen die geen US citizen of permanent resident zijn, is het verkrijgen van de juiste autorisatie een cruciale eerste stap. Dit proces vereist doorgaans werkgeverssponsoring en naleving van specifieke regelgeving opgesteld door overheidsinstanties zoals U.S. Citizenship and Immigration Services (USCIS) en het Department of State (DOS).

Het systeem is ontworpen om buitenlandse nationaliteiten met specifieke vaardigheden, opleiding of ervaring toe te staan in de VS te werken voor bepaalde periodes, vaak met mogelijkheden voor langdurig verblijf afhankelijk van de visacategorie en individuele omstandigheden. Naleving gedurende de hele werkperiode is van groot belang voor zowel de werkgever als de werknemer om de legale status te behouden en boetes te voorkomen.

Veelvoorkomende Visacategorieën voor Buitenlandse Werknemers

De Verenigde Staten bieden verschillende niet-immigrant visacategorieën voor buitenlandse nationaliteiten die tijdelijk werk zoeken. De meest geschikte visacategorie hangt af van de aard van het werk, de kwalificaties van de werknemer en de industrie van de werkgever.

Hier zijn enkele van de meest voorkomende werkvisacategorieën:

H-1B Visum: Voor personen in gespecialiseerde beroepen die theoretische of technische expertise vereisen. Vereist een bachelordiploma of gelijkwaardige ervaring. Onderworpen aan een jaarlijkse limiet, behalve voor bepaalde cap-exempt werkgevers (bijv. universiteiten, non-profitorganisaties verbonden aan universiteiten, overheidsonderzoeksorganisaties).
L-1 Visum: Voor intracompany transferees die minimaal één aaneengesloten jaar voor een kwalificerende organisatie in het buitenland hebben gewerkt binnen de drie jaar voorafgaand aan hun toelating tot de US. L-1A is voor managers en executives, L-1B voor personen met gespecialiseerde kennis.
O-1 Visum: Voor personen met buitengewone bekwaamheid in wetenschap, kunst, onderwijs, zaken of sport, of die een bewezen staat van buitengewone prestaties hebben in de film- of televisie-industrie. Vereist uitgebreide documentatie van prestaties.
TN Visum: Beschikbaar voor burgers van Canada en Mexico onder de North American Free Trade Agreement (NAFTA), nu USMCA. Voor professionals in specifieke beroepen vermeld in de overeenkomst.
E-3 Visum: Specifiek voor Australische burgers die naar de US komen om te werken in een gespecialiseerd beroep. Vergelijkbare vereisten als de H-1B, maar niet onderworpen aan de jaarlijkse H-1B limiet.
E-1/E-2 Visums: Voor verdragshandelaars en verdragsinvesteerders, respectievelijk. Beschikbaar voor staatsburgers van landen waarmee de US verdragen van handel en navigatie onderhoudt. Vereist substantieel handels- of investeringsactiviteiten.

Visumtype	Doel	Typische duur (initieel)	Sponsoring vereist
H-1B	Gespecialiseerde beroepen	Tot 3 jaar	Ja
L-1A	Intracompany Transferee (Manager/Executive)	Tot 3 jaar	Ja
L-1B	Intracompany Transferee (Gespecialiseerde kennis)	Tot 3 jaar	Ja
O-1	Buitengewone bekwaamheid	Tot 3 jaar	Ja
TN	NAFTA/USMCA Professionals (Canadees/Mexicaans)	Tot 3 jaar	Ja
E-3	Gespecialiseerde beroepen (Australische burgers)	Tot 2 jaar	Ja
E-1/E-2	Verdragshandelaar/investeerder	Tot 2 jaar	Ja

Werkvergunning Aanvraagvereisten en Procedures

Het verkrijgen van een US werkvisum omvat meestal verschillende stappen, voornamelijk gestart door de potentiële werkgever.

Werkgeversaanvraag

Voor de meeste werkvisacategorieën (H-1B, L-1, O-1, E-3) moet de Amerikaanse werkgever eerst een petition indienen bij USCIS.

H-1B Specifiek: Voor het indienen van de petition moet de werkgever een Labor Condition Application (LCA) indienen bij het Department of Labor (DOL). De LCA bevestigt dat de werkgever de vereiste loon zal betalen en dat de tewerkstelling geen negatieve invloed heeft op vergelijkbare Amerikaanse werknemers.
Documentatie: De werkgeverspetition vereist uitgebreide documentatie, zoals bewijs van de legitimiteit van het bedrijf, het arbeidsaanbod, de kwalificaties van de werknemer (diploma’s, transcripties, ervaringsbrieven), en bewijs dat voldoet aan de specifieke visacategorie (bijv. bewijs van buitengewone bekwaamheid voor O-1, bewijs van kwalificerende relatie en eerdere tewerkstelling voor L-1).
Kosten: Verschillende kosten zijn verbonden aan de petition, waaronder basis indieningskosten, fraudepreventie- en detectiekosten, en mogelijk ACWIA-kosten (voor H-1B). Kosten variëren op basis van bedrijfsgrootte en visumtype en kunnen wijzigen. Per eind 2024 bedragen de basis indieningskosten voor veelvoorkomende petitions zoals Form I-129 enkele honderden dollars, met extra kosten die duizenden kunnen bedragen.
Verwerkingstijden: Standaard verwerkingstijden voor petitions variëren van enkele maanden tot meer dan een jaar, afhankelijk van de werklast van het USCIS servicecentrum en het specifieke visumtype. Premium processing is beschikbaar voor veel petitiontypes (inclusief H-1B, L-1, O-1) voor een extra vergoeding, waarmee binnen 15 kalenderdagen verwerking gegarandeerd is.

Visumaanvraag (Consulaire verwerking)

Na goedkeuring van de USCIS-petition vraagt de buitenlandse nationaliteit meestal de visumstempel aan bij een Amerikaanse ambassade of consulaat in het buitenland.

Procedure: Dit omvat het invullen van het online visumformulier (DS-160), betalen van de visumaanvraagkosten (meestal rond $205 USD, maar varieert per land en visumtype), een interview plannen en het bijwonen van het interview.
Documentatie: Vereiste documenten omvatten meestal het paspoort, de goedgekeurde USCIS-petition (Form I-797), de DS-160 bevestigingspagina, pasfoto’s in paspoortstijl, en ondersteunende documenten gerelateerd aan kwalificaties en banden met het thuisland.
Interview: Een consulaire functionaris beoordeelt de aanvraag en documenten en interviewt de aanvrager om de geschiktheid te bepalen.
Verwerkingstijden: Visumverwerking na het interview varieert sterk afhankelijk van de locatie van het ambassade of consulaat en veiligheidscontroles. Het kan variëren van enkele dagen tot meerdere weken.

Alternatief, als de buitenlandse nationaliteit al in de US is met een andere geldige niet-immigrantenstatus, kunnen zij mogelijk in aanmerking komen voor een Change of Status bij USCIS (Form I-129 of I-539, afhankelijk van de situatie) in plaats van het land te verlaten voor consulaire verwerking.

Wegen naar Permanent Residency

Hoewel de meeste werkvisa tijdelijk zijn, bieden bepaalde categorieën potentiële routes naar het verkrijgen van wettelijk permanent verblijfsstatus (een Green Card) op basis van werk.

Employment-Based Green Card Categorieën: De US biedt verschillende voorkeurcategorieën voor employment-based immigratie:
- EB-1: Priority Workers (personen met buitengewone bekwaamheid, uitmuntende professors/onderzoekers, multinationale managers/executives). Vaak vereist geen Labor Certification.
- EB-2: Professionals met geavanceerde diploma’s of personen met uitzonderlijke bekwaamheid. Vereist meestal een Labor Certification (PERM). Een National Interest Waiver (NIW) kan beschikbaar zijn voor bepaalde personen, die de Labor Certification kunnen laten vervallen.
- EB-3: Skilled Workers, Professionals en Other Workers. Vereist een Labor Certification (PERM).
- EB-4: Special Immigrants (bijv. religieuze werknemers, bepaalde omroepen).
- EB-5: Immigrant Investors.
Het PERM-proces: Voor de meeste EB-2 en EB-3 gevallen moet de werkgever eerst een gecertificeerde Labor Certification verkrijgen van het DOL. Dit proces, bekend als Program Electronic Review Management (PERM), vereist dat de werkgever wervingsinspanningen onderneemt om aan te tonen dat er geen gekwalificeerde Amerikaanse werknemers beschikbaar zijn voor de functie.
Immigrant Petition: Na PERM-certificering (indien vereist) dient de werkgever Form I-140, Immigrant Petition for Alien Worker, in bij USCIS.
Aanpassing van status of consulaire verwerking: Zodra de I-140 is goedgekeurd en de prioriteitsdatum van de aanvrager actueel is volgens de Visa Bulletin, kan de buitenlandse nationaliteit een aanvraag indienen voor wettelijk permanent verblijfsstatus. Dit gebeurt via Adjustment of Status (Form I-485) als ze in de US zijn, of via Consular Processing als ze in het buitenland zijn.
Prioriteitsdata en achterstanden: De beschikbaarheid van immigrantenvisa is onderhevig aan jaarlijkse limieten en per-land caps. Prioriteitsdata (de datum waarop PERM werd ingediend of de I-140, indien geen PERM nodig was) bepalen wanneer een aanvrager kan aanvragen voor Adjustment of Status of kan doorgaan met Consular Processing. Er bestaan aanzienlijke achterstanden voor onder andere inwoners van bepaalde landen (bijv. India, China) in sommige categorieën, wat leidt tot wachttijden van vele jaren.

Afhankelijken Visa-opties

De meeste hoofdwerkvisumhouders kunnen hun directe familieleden (echtgenoot en ongehuwde kinderen onder 21) meenemen naar de US op afgeleide visa.

Veelvoorkomende afhankelijken visa-types:
- H-4: Voor afhankelijken van H-1B visa houders.
- L-2: Voor afhankelijken van L-1 visa houders.
- O-3: Voor afhankelijken van O-1 visa houders.
- TD: Voor afhankelijken van TN visa houders.
- E-3D: Voor afhankelijken van E-3 visa houders.
Geschiktheid: Afhankelijken moeten hun relatie met de hoofdvisa-houder aantonen (huwelijksakte, geboortecertificaten).
Werkvergunning: Werkvergunning voor afhankelijken varieert per visa-type. H-4 echtgenoten van bepaalde H-1B houders die op weg zijn naar een Green Card, kunnen in aanmerking komen voor een Employment Authorization Document (EAD). L-2 echtgenoten kunnen doorgaans een EAD aanvragen. Afhankelijken in andere categorieën (O-3, TD, E-3D) zijn meestal niet gemachtigd om te werken tenzij ze in aanmerking komen voor hun eigen werkvisum.
Onderwijs: Kinderen met afhankelijke visa mogen meestal in de US naar school.

Visa Nalevingsverplichtingen

Het naleven van de Amerikaanse immigratiewetgeving is een voortdurende verplichting voor zowel werkgevers als buitenlandse werknemers.

Verplichtingen van de werkgever

Werkgevers die buitenlandse werknemers sponsoren, hebben aanzienlijke verantwoordelijkheden:

Administratie: Nauwkeurige administratie bijhouden over de immigratiestatus van de werknemer, inclusief petition goedkeuringen, visumkopieën, I-9 formulieren en loonadministratie die naleving van loonvereisten aantoont (vooral voor H-1B).
Loon en arbeidsomstandigheden: Voor H-1B werknemers moeten werkgevers het vereiste loon betalen (het hogere van het geldende loon of het daadwerkelijke loon aan vergelijkbare Amerikaanse werknemers) en arbeidsomstandigheden bieden die geen negatieve invloed hebben op Amerikaanse werknemers.
Wijzigingen melden: USCIS informeren over belangrijke wijzigingen in arbeidsvoorwaarden, zoals locatie, taken of significante salariswijzigingen. Een nieuwe of gewijzigde petition kan nodig zijn.
Locatiebezoeken: Voorbereid zijn op mogelijke locatiebezoeken door USCIS's Fraud Detection and National Security (FDNS) directorate om de verstrekte informatie te verifiëren.
Ontslag: Bij beëindiging van een H-1B werknemer is de werkgever doorgaans verantwoordelijk voor de redelijke kosten van terugreis naar het buitenland voor de werknemer (maar niet voor hun afhankelijken). De werkgever moet ook USCIS informeren over het ontslag.

Verplichtingen van de werknemer

Buitenlandse werknemers hebben ook verplichtingen om hun legale status te behouden:

Status behouden: Zich houden aan de voorwaarden van hun visum, inclusief werken alleen voor de sponsorende werkgever in de goedgekeurde functie en locatie.
Wijzigingen doorgeven: De werkgever informeren over persoonlijke veranderingen die hun status kunnen beïnvloeden (bijv. adreswijziging).
Voldoen aan visumgeldigheid: Zorgen dat hun visum en onderliggende petition geldig blijven en tijdig verlengen indien nodig.
Reizen: De vereisten voor herintrede in de US na internationaal reizen begrijpen.

Niet-naleving van deze verplichtingen kan ernstige gevolgen hebben, waaronder boetes, intrekking van petitions en mogelijke blokkades voor toekomstige immigratievoordelen voor zowel werkgever als werknemer.